Nieuw onderzoek bevestigt een direct verband tussen fysieke activiteit en een betere gezondheid van de hersenen, met name door een verhoogde insulinegevoeligheid. Een recente studie gepubliceerd in Aging Cell laat zien hoe lichaamsbeweging een biologisch proces in gang zet dat het risico op dementie, waaronder de ziekte van Alzheimer, aanzienlijk zou kunnen verminderen. De bevindingen onderstrepen het belang van regelmatige fysieke activiteit, niet alleen voor het fysieke welzijn, maar ook voor de cognitieve functie en de gezondheid van de hersenen op de lange termijn.
De belangrijkste ontdekking van het onderzoek
Onderzoekers van de Rutgers Robert Wood Johnson Medical School onderzochten hoe lichaamsbeweging de insulinesignalering in de hersenen beïnvloedt. De studie volgde 21 deelnemers van 60 jaar met prediabetes. Gedurende twee weken deden de proefpersonen twaalf trainingen van 60 minuten met matige tot hoge intensiteit, gecombineerd met glucose-inname en analyse van bloedmonsters. De resultaten toonden een meetbare toename van neuronale blaasjes – voorheen beschouwd als cellulair afval – na inspanning.
Deze blaasjes fungeren als afleversystemen en transporteren eiwitten die betrokken zijn bij de insulinegevoeligheid rechtstreeks naar de hersencellen. Dit proces verbetert het vermogen van de hersenen om glucose te absorberen, wat cruciaal is voor de neuronale functie. Het onderzoek brengt lichaamsbeweging definitief in verband met een verbeterde insulinerespons in de hersenen, een factor die rechtstreeks verband houdt met cognitieve prestaties.
Insulinegevoeligheid: een sleutel tot de gezondheid van de hersenen
De relatie tussen lichaamsbeweging en insulinegevoeligheid is niet nieuw; Het is bekend dat fysieke activiteit de insulinerespons in de spieren, de lever en het vetweefsel verbetert. Deze studie benadrukt echter de hersenen als een ander belangrijk doelwit. Dr. Steven K. Malin, hoofdauteur, legt uit dat insuline essentieel is voor hersencellen (neuronen) om cognitieve functies zoals geheugen en verwerkingssnelheid uit te voeren.
Naarmate mensen ouder worden, nemen de insulineniveaus in de hersenen op natuurlijke wijze af. Deze afname leidt tot insulineresistentie – waarbij neuronen niet effectief reageren op insuline – waardoor de communicatie tussen hersencellen wordt belemmerd en het risico op dementie toeneemt. Uit het onderzoek blijkt dat lichaamsbeweging dit proces kan tegengaan door de insulinegevoeligheid in de hersenen te verhogen, waardoor de juiste neuronale functie wordt hersteld.
Hoeveel beweging is genoeg?
Hoewel het exacte bedrag onduidelijk blijft, toont het onderzoek aan dat zelfs een korte periode van consistente lichaamsbeweging meetbare voordelen kan opleveren. Dr. Scott Kaiser, een geriater aan het Pacific Neuroscience Institute, merkt op dat ‘het meeste bewijs erop wijst dat elke activiteit goed is’. De belangrijkste conclusie is dat regelmatige fysieke activiteit, ongeacht de intensiteit, een positieve invloed kan hebben op de gezondheid van de hersenen en het risico op dementie kan verlagen.
De bevindingen versterken het groeiende begrip van de metabolische behoeften van de hersenen. Door de insulinegevoeligheid te verbeteren, biedt lichaamsbeweging een tastbaar mechanisme voor bescherming tegen cognitieve achteruitgang en voor het bevorderen van de gezondheid van de hersenen op de lange termijn. Deze studie is een cruciale stap in het overbruggen van de kloof tussen fysieke activiteit en neurologisch welzijn.
